HER GÜN DAHA İYİ

SAFRA KESESİ

► Sindirim sisteminin yardımcı organlarından olan safra kesesi, genellikle ince duvarı olan, karaciğerin alt yüzünde sağ ve sol lobları ayıran olukta yerleşmiş yaklaşık 30–50 ml hacminde, armut şeklinde bir depo organıdır. Kanalı aracılığı ile safra yollarına açılır. Safra kesesinin içinde en fazla 50 ml safra vardır. Safra, karaciğer hücreleri ve safra yollarındaki hücrelerden salgılanır. İnsan vücudunda günde ortalama 500-1500 ml kadar safra yapılır. Kısaca görevi karaciğerden sürekli halde salgılanan safranın depolanması, konsantre edilmesi ve özellikle yağlı gıdalar alınması durumunda sindirim için gerekli olan safranın barsaklara boşaltılmasıdır. Safranın görevi, yağlı ve kolesterolden zengin yiyecekleri çözünür hale getirmek ve barsaklardan emilimini kolaylaştırmaktır. Safra; bilirubin, su, elektrolitler, kolestrol, yağ asitleri ve lesitin içerir.

SAFRA KESESİNİN AMELİYAT GEREKTİREN HASTALIKLARI

► KOLELİTİAZİS

Safra taşları olarak bilinen kolelitiazis, safra kesesinde oluşan sertleşmiş sindirim sıvısı birikintileridir. Safra taşı değiştirilebilir ve değiştirilemez birçok faktöre bağlı olarak ortaya çıkabilmektedir. Hızlı kilo kaybı, obezite, sigara safra kesesi taşı oluşumunda etkili faktörlerden bazılarıdır.

► KOLEDOKOLİTİAZİS

Koledokolitiazis, koledok kanalında taş bulunmasıdır. Koledokolitiazis, primer olarak koledokta taş oluşumu şeklinde ya da safra kesesinde oluşan taşların koledok kanalına geçişi sonucu oluşmaktadır. Koledok kanalının safra taşları tarafından tıkanması; ağrı, sarılık, sepsis gibi semptom ve komplikasyonlara yol açabilir.

►KOLESİSTİT

Kolesistit safra yolunda tıkanıklık, şekil bozukluğu ve enfeksiyon nedeni ile gelişen safra kesesi enflamasyonudur. Kadın cinsiyet, obezite, hızlı kilo kaybı, gebelik ve ilerlemiş yaş kolesistit risk faktörleri arasında ilk sıralarda yer almaktadır.

► KOLANJİT

Safra yolunun kısmen ya da tamamen tıkalı olması durumunda ortaya çıkan bakteriyel enfeksiyondur. Hastalarda titreme ile yükselen ateş, sağ üst kadran ağrısı ve sarılık görülür

SAFRA KESESİ HASTALIKLARININ KLİNİK BELİRTİLERİ

► Karnın sağ üst kısmında aniden başlayan birkaç saat süren ağrı

► Göğüs, sırt ve omuza vuran ağrı

► Bulantı-kusma

► Midede yanma

► Karında şişlik

► Ateş,titreme ve üşüme

► Kramp tarzında karın ağrıları

Safra Kesesi Hastalıkları İçin Risk Faktörleri:

Sarfa kesesi hastalıklarında en önemli risk faktörlerinden biri yaştır. Yaşın ilerlemesi taş görülme oranını da artırır. Cinsiyet taşın oluşumunda rol oynayan faktörler arasındadır. Kadınlarda erkeklere oranla daha sık görülmektedir. Ailede safra kesesi öyküsü genetik yatkınlığa bağlı görülmektedir. Şeker hastası olan kişilerde taş oluşması normale oranla iki kat fazla görülmektedir. Ayrıca gebelik sayısı fazla olan kişilerde taş olma olasılığı daha yüksek olduğu belirtilmektedir.

SAFRA KESESİ CERRAHİSİ

Safra kesesi hastalıklarının cerrahi tedavisinde hastalığın türüne göre farklı tedavi yöntemleri kullanılabilmektedir. Kolesistektomi, safra kesesi hastalıklarında en sık kullanılan ameliyat tekniklerinden biridir. Bununla birlikte, koledokostomi ve kolesistostomi gibi teknikler de uygulanabilmektedir.

►Kolesistektomi: Safra kesesinin çıkarılmasıdır.

►Laparoskopik Kolesistektomi: Safra kesesinin Laparoskopik (kapalı) tekniklerle çıkarılması işlemidir.

►Koledokostomi: Safra kesesi alınmadan safra kanalının açılarak buradaki taşların alınması işlemidir.

►Kolesistostomi (cerrahi veya perkütan): Safra kesesinin cerrahi olarak açılarak taşın çıkarılması işlemidir.

Kolesistektominin Avantajları:

► Anestezi süresi ve hastaya verilen anestetik madde miktarı azdır.

►Ameliyat sırasında ve ameliyat sonrası komplikasyon oranın düşük olması,

►Ameliyat sonrası ağrı ve süresi açık ameliyata göre daha kısa süre olması,

►Hastanın ameliyat sonrası karındaki küçük ve daha estetik olması,

►Ameliyat sonrası hastanın kısa süre içinde beslenmeye başlaması

►Hastanın 24-48 saat içinde taburcu edilebilmesi,

►Hastane kaynaklı enfeksiyon riskinin düşük olması,

►Hastanın günlük yaşam aktivitelerine kısa sürede (bir haftada) dönebilmesi,

►Hasta memnuniyetinin daha fazla olması

►Tedavi ve bakım maliyetinin az olmasıdır